AYNÎ

kaldırdı başını

baktı aynaya

o’nu gördü karşısında

sevindi kalbi

tebessüm etti

“âşık oldum” dedi,

“besbelli!”

a   k   t   ı   z   a   m   a   n

kaldırdı başını

baktı aynaya

kendi aksini gördü

bu defa

karşısında

sevindi kalbi

tebessüm etti

“o da bana âşık” dedi,

“besbelli!

ve

o da aynaya bakıyor

şu ânda

şimdi!”

a   k   t   ı   z   a   m   a   n

başını

kaldırdı

aynaya

baktı

bir daha

bir daha

bir

daha...

bak

tı

göremedi

hiçbir

şey

sırtı sırlı

camdan

başka

“aşk” dedi

kendi

kendine

“kemâle erdi

şimdi!”

başını

önüne

eğdi

sükûna

erdi

kalbi

d     u     r     d     u     z      a     m     a     n

münib engin noyan

“abbas nurko şiirleri”

acıbadem, 24 cemâziyelevvel 1434